Free Translator

Штирлиц emigracja, Polska

Tylko co trzeci Polak mówi po angielsku
Od dłuższego czasu przyglądam się nadspodziewanej popularności niniejszego wpisu i nadziwić się nie mogę. Tego wpisu nie ma w żadnych wyszukiwarkach ❗ Skracam dziś tytulik, który przesłania resztę najpopularniejszych wpisów. Sprawa popularności tego wpisu jest wysoce podejrzana – chyba, że 50% wizytujących doucza się na gwałt języka 🙄

2008-06-03

Pieszczoty Macierzy z Wychodźstwem w Odrodzonej Ojczyźnie oraz paszportową tolerancję dla Polonii przecięto jak nożem w 1999 roku, po konferencji w Ann Arbor. Konferencja, zorganizowana przez University of Michigan w dniach 7-10 kwietnia 1999 r., w 10 rocznicę Okrągłego Stołu, miała nobilitować Magdalenkę na arenie międzynarodowej jako światowy wzorzec harmonijnej transformacji ustrojowej od komunizmu do demokracji, a ekipę, która zasiadała przy Okrągłym Stole otoczyć chwałą championów demokracji i pogromców komunizmu.

Był to zamiar dość ambitny, ponieważ jako pogromcy komunizmu na konferencję w Ann Arbor zaproszeni zostali między innymi generałowie Jaruzelski i Kiszczak. Niewdzięczna Polonia amerykańska zorganizowała w odpowiedzi kampanię pod hasłem “Not Welcome” informując opinię publiczna o osobistym wkładzie obu panów w historię PRL i niedawne represje przeciwko opozycji demokratycznej w Polsce.

Kiszczak i Jaruzelski do Ann Arbor w końcu nie pojechali, tracąc wiatr w żaglach zwłaszcza na wiadomość, że potencjalne oskarżenie cywilne umiejętnie wniesione przed amerykańskim sądem przez dowolną osobę osobiście poszkodowaną w wyniku polskiego stanu wojennego, a oparte na amerykańskich ustawach Alien Tort Claims Act i Torture Victim Prevention Act, mogłoby doprowadzić do aresztowania obu generałów w USA i trzymania ich w więzieniu aż do zakończenia sprawy, niezależnie od posiadanych immunitetów i paszportów dyplomatycznych. W związku z czym, do wzruszającego bankietu rocznicowego i wznoszenia “Kochajmy się!”, toastu bez przestanku, jak Michnik z Kiszczakiem w Magdalence, w Michigan nie doszło.

Pojechali do Ann Arbor Adam Michnik, Jan Lityński, Mieczysław Rakowski, Aleksander Kwaśniewski, Stanisław Ciosek, Zbigniew Bujak, Wiesław Chrzanowski, biskup Bronisław Dembowski, Aleksander Hall, Zbigniew Janas, Janina Jankowska, Gabriel Janowski, biskup Alojzy Orszulik, Janusz Reykowski, Grażyna Staniszewska, oraz Lech Kaczyński. Pod nieobecność Jaruzelskiego i Kiszczaka, marzenie o publicznej nobilitacji Magdalenki okazało się jednak nie do uratowania. Zamierzona amerykańska kanonizacja intelektualna św. Wojciecha, św Adama i św. Czesława jako Św.Trójcy Zbawców Polski od Komunizmu, na którą można by się potem powoływać w Polsce, całkowicie spaliła na panewce z powodu przytomości umysłu i długiej pamięci Polaków w USA.

Antypolonijna furia oburzonego układu Okrągłego Stołu w Polsce nie dała długo na siebie czekać. 5 października 1999 roku premier Jerzy Buzek podpisał pismo przewodnie nr RM 10-93-99, kierując pod obrady Sejmu RP projekt rządowy nowej ustawy o obywatelstwie polskim (Druk Sejmowy III kadencji nr 1408, dostępny w internetowym archiwum sejmowym). Projektowane prawo wolnej RP było bardziej restrykcyjne od obowiazującej w Polsce (tak wtedy, jak i teraz) gomułkowskiej jeszcze ustawy o obywatelstwie polskim z 1962 roku.

Projekt rządowy przewidywał m. in karanie Polonii grzywną za okazywanie wladzom polskim niepolskich paszportów. Zawierał również kuriozalny artykuł 50, otwierający drogę do globalnego poboru Polonii zagranicznej do służby wojskowej w Polsce, bez względu na posiadane obce obywatelstwo, znajomość języka polskiego, czy liczbę pokoleń dzielącą poborowego od jakichkolwiek zwiazków z Polską (według polskiego prawa, obywatelstwo polskie dziedziczy się ad infinitum).

Polonijną brankę do wojska uzasadniono następująco (DS III/1408, str. 11 uzasadnienia, drugi akapit od góry): “W rozdziale 14 w art. 50 projektu – proponuje się, z inicjatywy resortu Obrony Narodowej, wprowadzenie zmiany w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 4, poz 16 z poz zm) przez skreślenie w art. 4 ust.1 zdania drugiego, bowiem w przypadku utrzymania dotychczasowej treści art.4 ust.1 powszechnemu obowiązkowi obrony nie będzie podlegał jedynie obywatel polski, który będzie równocześnie obywatelem innego państwa stale zamieszkującym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.”

Współautorami tego fundamentalnie antypolonijnego aktu byli wiceminister spraw wewnętrznych i administracji Piotr Stachańczyk (dziś prezes Urzędu Repatriacji i Cudzoziemców) i Radosław Sikorski, wiceminister spraw zagranicznych odpowiedzialny za sprawy konsularne i sprawy łączności kraju z Polonią (dziś już niebawem minister odpowiedzialny za to samo).

Koncepcję przymuszenia Polonii amerykańskiej (ca. 7-9 milionów osób) do posługiwania się w podróżach do Polski wyłącznie paszportami polskimi, minister Sikorski rozwinąl w swoim wystąpieniu w PAI nastepująco :

min. R. Sikorski : […] generalna zasada jest taka: Polski obywatel przyjeżdża do Polski i z niej wyjeżdża na polskim paszporcie I OD TEGO NIE ODSTĄPIMY.

K. Zielke:Czyli to ma być tak, że trzeba wyjechać ze Stanów na paszporcie amerykańskim, w samolocie wyciągnąć paszport polski, wjechać do Polski na paszporcie polskim, wyjechać z Polski na paszporcie polskim, a wjeżdżając do Stanów trzeba mieć znowu paszport amerykański, czy tak?

min. R. Sikorski: Stany podwójnego obywatelstwa zdarzają się nawet podsekretarzom stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, zdarzają się milionom Polaków za granicą I NIE ROZUMIEM DLACZEGO JEST TO PROBLEMEM AKURAT DLA MAŁEJ GARSTKI LUDZI.

When Bill 1408 becomes the law of Poland, US citizens travelling to Poland will be subjected to arbitrary redefinition of their citizenship at the Polish border, based on the Polish authorities presumption of their Polishcitizenship. The presumption of Polish citizenship will be based on a crude and highly biased form of ethnic profiling, taking in an individual’s place of birth, parental place of birth, language spoken, and/or an apparently Polish surname. The Polish Government authority charged with administering the profiling is the Polish Border Guards. The critical computer databases of the Polish Border Guards will not be open to the public or Polish Parliament’s scrutiny.

Once the Polish Border Guards arbitrarily declare a US citizen a Polish

national, he/she is deprived of the US consular protection, and his/her right to depart Poland on the US passport is denied. The US citizen in this situation is forced to acquire the passport of the Republic of Poland through a process that may take many weeks, and has no guarantee of being successful. Meanwhile, the person may be denied access to the US Consul and prevented from leaving the Polish territory, or indeed be held incommunicado at the discretion of Polish authorities. It is important to mention that the Polish Bill 1408 provides no exemption from this process for foreign Government officials and members of allied armed forces, many of whom are of Polish origin by birth or descent.

The above described provisions of Bill 1408 are in violation of the United

States law. Sec. 1448. of the US Code (Oath of renunciation and allegiance)

requires all naturalized US citizens to “renounce and abjure absolutely and

entirely all allegiance and fidelity to any foreign prince, potentate, state, or sovereignty of whom or which the applicant was before a subject or citizen“. Accordingly, a naturalized (as well as a natural born) US citizen owes allegiance to no other state but the United States of America.

The Government of the Republic of Poland offers a purported remedy from the effects of Bill 1408, by offering to the presumed Polish citizens in the above described situation access to a process of renunciation of Polish citizenship. According to the information available from Polish Consulates in the United States, this process takes a year or more. Information from the Polish-American community in the United States indicates that the renunciation of Polish citizenship has been designed by the Polish Government to be a deliberately punishing bureaucratic quagmire.

An applicant for renunciation is required to provide documents virtually impossible to obtain without physically being in Poland, and difficult to obtain while in Poland. His or her application will not be processed unless these documents have been presented in full. A Catch-22 paradox is therefore created where a US citizen, rightly or wrongly presumed by the Polish Government to be a Polish citizen, cannot free him or herself of the presumed obligations of Polish citizenship without presenting him or herself

personally in Poland, thus placing him or herself entirely in the hands of the Polish Government, and outside the reach of the legal or consular assistance of the Government of the United States.

Many US citizens, in particular those who are former refugees from

Communism, may not be able at to obtain any documents at all to satisfy the

Polish authorities; this is due to the length of time elapsed since their emigration form Poland, obstruction by local officials in Poland, and the generally poor state of minor Polish civil records that are the required source of these documents. The Bill 1408 makes no allowance for such situations.

It should be noted that the presumed Polish citizenship cannot be

surrendered, renounced or resigned at will. While a citizen of the United

States is free at any time to renounce his or her US Citizenship by making

an appropriate declaration before a US Government official, no comparable

liberty exists in Polish law. A Polish applicant for renunciation of his or her presumed Polish citizenship is required to make a detailed application for release from citizenship to the President of the Republic of Poland. The President makes an executive decision to release the applicant from the presumed Polish citizenship or otherwise. The executive decision is final, and is not appealable to Polish courts. The matter will not be placed before the President unless and until all complex supporting documentation has been assembled and submitted, and high administrative fees have been paid to the Polish Government.

Google Search: Polish citizen:

Please note that both the 1962 law and the proposed 2000 law, a person

in the situation that you describe is treated solely as a Polish citizen

once on Polish territory. Such person is subject to full privileges and

obligations of Polish citizenship. Both the 1962 and the 2000 law

expressly prevent recognition of dual citizenhip by the Polish state.

Google Search: Polish citizen:

“I agree, this is how it should be. However every dual citizen should remember that in Poland you will be treated like polish citizen only.

If polish law requires that a polish citizen needs polish passport to

leave the country nobody should expect different treatment because of

dual citizenship.

BTW this is what I can read in my Canadian passport:

“Canadians may have dual nationality through birth, descent, marriage

or naturalization. They are advised that while in the country of their

other nationality they may be subject to all its laws and obligation,

including military service.”

want-to-write-for-britonian polandian/

5 komentarzy do “Free Translator”

Przyłącz się do dyskusji i dodaj Swój własny komentarz