Zadania bieżące polskiej diaspory (spierdzielantów)

„PROPONOWANY TEKST LISTU DO KONFERENCJI „KU EUROPIE. ZADANIA POLSKIEJ DIASPORY”.

Kazdy moze podpisac ten tekst, ewentualnie przedtem zmieniajac w nim, co zechce, wedlug wlasnego uznania, i wyslac go tak do adresata, jak i do jak najwiekszej liczby znajomych.

Pan Leszek Watróbski Pelnomocnik Rektora US ds. kontaktów z Polonia Uniwersytet Szczecinski leszek.watrobski@univ.szczecin.pl

[miejsce, data]

Szanowny Panie,

Poniewaz, z przyczyn wylozonych ponizej, nie bede niestety mógl przybyc na II Miedzynarodowa Konferencje Polonijna „Polska-Polonia – wzajemne oczekiwania”, organizowana w dniach 18-20 wrzesnia br. w Szczecinie, aby zapoznac sie tam z najnowsza lista zadan przewidzianych w kraju do sprezystego wykonania przez polska diaspore, pozwalam sobie na przeslanie pisemnego komentarza na temat wzajemnych oczekiwan Polski i Polonii.

Rzecz ujmujac najkrócej, Polonia oczekuje od Polski traktowania przez polska administracje panstwowa wedlug standardow cywilizacyjnych adekwatnych do statusu nowoczesnego, praworzadnego i demokratycznego panstwa, do jakiego Polska dzis pretenduje. Polska natomiast oczekuje od Polonii poparcia, posluszenstwa, pieniedzy, i wykonywania bez gadania polecen panstwa. Oczekiwania te sa nie do pogodzenia ze soba z przyczyn zasadniczych.

Cieple slowa Warszawy pod adresem Polonii szybko stygna w mroznej atmosferze jej czynow. Polonia ma swiezo w pamieci poparcie polityczne udzielone Warszawie w kwestii akcesji Polski do NATO. W podziekowaniu, Warszawa zrobila, co mogla, aby, zamiast ulatwic – maksymalnie utrudnic Polonii Zachodu bezpieczne podroze do Polski, wycofujac uznawanie naszych legalnie posiadanych paszportow zachodnich, i wprowadzajac najdluzszy na swiecie okres oczekiwania na wydanie paszportu polskiego.

Sytuacja, jaka stworzyla dla Polonii Zachodu III Rzeczpospolita, przedstawia sie na dzien dzisiejszy tak:

1. Polacy zamieszkali stale na Zachodzie i posiadajacy obywatelstwo kraju stalego zamieszkania nie moga podrózowac do Polski na podstawie legalnie posiadanych paszportow tych krajow, poniewaz wladze III RP odmawiaja wydawania podwojnym obywatelom wiz polskich do paszportow panstw obcych (Kanada, Australia, kraje Ameryki Lacinskiej i in.) W Kanadzie rutynowo odmawia sie obywatelom kanadyjskim urodzonym w Polsce, lub polskiego pochodzenia, wiz polskich w paszportach kanadyjskich nawet w celu podrozy na pogrzeb najblizszych w kraju.

2. Placowki dyplomatyczne RP zadaja od podwojnych obywateli (RP i innego panstwa) wykupywania paszportow polskich, po ponad pieciokrotnej cenie krajowej (w USA – $130, czyli ponad 500 PLN). Sytuacja ta znana jest Polonii jako tzw. „paszportowy szantaz”. Pobieranie radykalnie rózniacych sie oplat za ta sama czynnosc administracyjna wykonywana w kraju i za granica narusza art. 13 Europejskiej Konwencji o Obywatelstwie (ETS 166) podpisanej przez RP dn. 29 kwietnia 1999 roku.

3. Wedlug polskich przepisów paszportowych, jakie weszly w zycie 1 stycznia 2003 roku, wydanie 10-letniego paszportu polskiego zostalo uzaleznione od kosztownej „legalizacji konsularnej” i równie kosztownego oraz ogromnie klopotliwego „umiejscowienia” w polskich urzedach zagranicznych aktów stanu cywilnego i aktów urodzenia dzieci urodzonych za granica. Od osób, które rozwiodly sie za granica, oczekuje sie zatwierdzenia wyroków rozwodowych w kraju, przez dysfunkcjonalne sadownictwo polskie – znane sa przypadki zadania przez sady RP ponownego przeprowadzenia w Polsce zagranicznych spraw rozwodowych sprzed wielu lat.

4. Od osób zamieszkalych stale za granica i ubiegajacych sie o wydanie paszportu polskiego wymaga sie obecnie równiez wyrobienia numerów ewidencyjnych PESEL, ktore zgodnie z prawem polskim przeznaczone sa wylacznie do celów ewidencji ludnosci zamieszkalej stale na terytorium RP. Istnieja obawy, ze budowa w ten sposób bazy danych osobowych podwójnych obywateli, zamieszkalych stale (czesto od kilkudziesieciu lat) za granica, stanowi wstep do podjecia prób opodatkowania Polonii na rzecz polskiego fiskusa.

5. Wymaganie „legalizacji konsularnej” wszystkich bez wyjatku dokumentów zagranicznych narusza przepisy art. 1138 polskiego kodeksu postepowania cywilnego, regulujace dopuszczenie zagranicznych dokumentów do polskiego obrotu prawnego. Wymaganie „umiejscowienia” w polskich urzedach dokumentów wydanych w panstwach czlonkowskich Unii Europejskiej narusza ogólna zasade wzajemnego uznawania przez panstwa czlonkowskie Unii, bez dodatkowych formalnosci, wszystkich wydanych przez nie dokumentow i aktow prawnych (z nielicznymi wyjatkami, wasko zdefiniowanymi prawem). To samo wymaganie w odniesieniu do dokumentów wydanych w Stanach Zjednoczonych narusza art. 25 i 26 obowiazujacej nadal konwencji konsularnej Polska-USA z dn. 31 maja 1972 roku.

6. Nawet po podporzadkowaniu sie wyrafinowanym wymaganiom paszportowym, okres oczekiwania na wydanie nowego 10-letniego paszportu polskiego za posrednictwem polskiej placowki konsularnej wynosi obecnie 6-12 miesiecy, a paszportu tymczasowego 3-6 miesiecy. Odmowa paszportu w celu wymuszenia posluszenstwa osoby zamieszkalej stale za granica wobec czwartorzednych wymagan ewidencyjno-administracyjnych w Polsce, a nastepnie wielomiesieczna zwloka w wydaniu paszportu po ich spelnieniu, sa praktykami bez precedensu w skali swiatowej. Procedura wydawania paszportow polskich podwójnym obywatelom sprawia wrazenie celowo zaprojektowanej pod katem maksymalnej korzysci finansowej panstwa i maksymalnego utrudnienia dostepu do paszportów polskich Polakom nie mieszkajacym w Polsce. Powiazanie wydawania paszportów polskich z wymaganiem numeru ewidencyjnego PESEL od osób, które nigdy go nie mialy, bo wyemigrowaly z Polski przed wprowadzeniem systemu PESEL, stanowi próbe rozciagniecia administracyjnej wladzy panstwa na osoby stale zamieszkale poza jego jurysdykcja.

7. Polacy zamieszkali stale na Zachodzie i posiadajacy obywatelstwo kraju, dla ktorego nie obowiazuje uzyskiwanie wiz do Polski (USA i panstwa Unii Europejskiej), nie majacy polskich paszportow, a podrozujacy do Polski na podstawie legalnie posiadanych paszportow zachodnich, podejmuja powazne ryzyko osobiste. Moga bowiem zostac wpuszczeni do Polski na podstawie zachodniego paszportu, natomiast mozna odmówic im wypuszczenia ich do domu na Zachodzie do czasu okazania paszportu polskiego. Sytuacja taka znana jest Polonii jako „pulapka paszportowa”. Straz Graniczna RP przyznala sie do okolo 80 takich zatrzyman w 1999 i 2000 roku, późniejsze dane utajniono. Nie o to naturalnie chodzi, czy „pulapke paszportowa” stosuje sie czesto, czy rzadko, lecz o to, ze polskie prawo jej stosowanie sankcjonuje. O paszport polski nagabywany byl, miedzy innymi, w 2000 roku pan Jan Nowak-Jezioranski, obywatel USA, podówczas zamieszkaly stale w USA, a w kwietniu 2002 roku pani dr Elzbieta Rogacka, wówczas prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej, urodzona w Wielkiej Brytanii podwójna obywatelka brytyjska i kanadyjska, stale zamieszkala w Kanadzie.

8. W „pulapce paszportowej” moga znalezc sie takze osoby, ktore uzyskaly wize polska do paszportu Kanady lub Australii, jezeli nie przyznaly sie one placowce RP do posiadania obywatelstwa polskiego. Takie postepowanie narusza polskie prawo i jest calkowicie nielegalne. Zostalo ono niemniej oficjalnie zalecone Polonii przez prezesa Urzedu ds. Repatriacji i Cudzoziemcow w Warszawie, p. Piotra Stachanczyka, podczas jego tegorocznych rozmów z przewodniczacym Komisji Sejmowej ds. Lacznosci z Polonia, pos. Romanem Giertychem. Osoba wierzaca goloslownej obietnicy pana prezesa Stachanczyka, ze represyjne prawo nie bedzie przestrzegane, naraza sie na na bardzo powazne nieprzyjemnosci graniczne, poniewaz na przejsciach granicznych RP zainstalowano

Ciąg dalszy

Paszportowy szantaz – Forum dyskusyjne – prywatne | Gazeta.pl